Türkiye Finansal Raporlama Standardı Tebliği No: 75, 76, 77, 84, 85 Ve Türkiye Finansal Raporlama
18 Aralık 2017Türkiye Finansal Raporlama Standardı Tebliği No: 75, 76, 77 Ve Türkiye Finansal Raporlama Standardı
18 Aralık 201717 Aralık 2017 gün ve 30273 sayılı Resmi Gazete’de 78, 79, 80, 81 nolu Türkiye Muhasebe Standardı Tebliği yayınlanmıştır. Bu tebliğler ile ilgili bilgiler aşağıdadır; 78 No’lu Tebliğ;
- 18/01/2005 tarihli ve 25704 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Nakit Akış Tablolarına İlişkin Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 7) Hakkında Tebliğ (Sıra No: 4)’in 3 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir; Madde 3 – Bu Tebliğ, 26/9/2011 tarihli ve 660 sayılı Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumunun Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.”
- Aynı Tebliğin 4 üncü maddesinde yer alan “TMSK ve Kurul: Türkiye Muhasebe Standartları Kurulunu,” ibaresi “Başkan: Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu Başkanını,” olarak değiştirilmiştir.
- Aynı Tebliğin 6 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
- Aynı Tebliğin ekinde yer alan “Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 7) Nakit Akış Tabloları” Standardının 44 üncü paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki başlık ile 44A, 44B, 44C, 44D ve 44E paragrafları eklenmiştir.
Bu tebliğe ulaşmak için tıklayınız. 79 No’lu Tebliğ;
- 28/03/2006 tarihli ve 26122 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gelir Vergilerine İlişkin Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 12) Hakkında Tebliğ (Sıra No: 31)’in ekinde yer alan “Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 12) Gelir Vergileri” Standardının; a) 26 ncı paragrafının (d) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki örnek eklenmiştir. b) 27 nci paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki 27A paragrafı eklenmiştir. “27A. İşletme, indirilebilir geçici farkın kullanılmasına yetecek tutarda vergilendirilebilir kârın mevcut olup olmayacağını değerlendirirken, vergi kanununun söz konusu indirilebilir geçici farkın tersine dönmesi açısından indirim konusu yapabileceği vergilendirilebilir kârın kaynaklarını kısıtlayıp kısıtlamadığını göz önünde bulundurur. Vergi kanununun bu tür bir kısıtlama getirmemesi durumunda işletme, indirilebilir geçici farkı diğer tüm indirilebilir geçici farklarla birlikte değerlendirir. Ancak, vergi kanununun zararların kullanımını belirli bir gelir türünden indirilmek üzere kısıtlaması durumunda, indirilebilir geçici fark yalnızca uygun türdeki diğer indirilebilir geçici farklar ile birlikte değerlendirilir.” c) 29 uncu paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve 29 uncu paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki 29A paragrafı eklenmiştir. “29. İşletmenin aynı vergi idaresi ile ilgili olan vergilendirilebilir geçici farkları indirilebilir geçici farkların indirilmesine yetecek tutarda değilse, ertelenmiş vergi varlığı aşağıdaki durumlardan biri mevcut olduğu ölçüde finansal tablolara yansıtılır: (a) İşletmenin indirilebilir geçici farklarının tersine döneceği dönemde (veya ertelenmiş vergi varlığından kaynaklanan mali zararın geriye veya ileriye taşınabildiği dönemlerde), aynı vergi idaresi ve aynı işletme ile ilgili olarak yeterli vergilendirilebilir kâr elde etmesinin muhtemel olması. Gelecek dönemlerde yeterli vergilendirilebilir kârının olup olmayacağını değerlendirirken işletme; (i) İndirilebilir geçici farkları, bu indirilebilir geçici farkların tersine dönmesinden kaynaklanan vergi indirimleri hariç gelecek dönemlerin vergilendirilebilir kârı ile karşılaştırır. Bu karşılaştırma, gelecek dönemlerin vergilendirilebilir kârının, indirilebilir geçici farkların tersine dönmesinden kaynaklanan tutarları indirmeye yetecek ölçüde olup olmadığını gösterir ve (ii) Gelecek dönemlerde ortaya çıkabilecek indirilebilir geçici farkları dikkate almaz; çünkü gelecekte ortaya çıkabilecek indirilebilir geçici farklardan kaynaklanan ertelenmiş vergi varlıklarının kullanılabilmesi için söz konusu dönemlerden sonra gelen dönemlerde yeterli tutarda vergilendirilebilir kârın bulunması gerekir ya da (b) İşletmenin söz konusu dönemlerde vergilendirilebilir kâr yaratacak vergi planlaması imkânının bulunması.” “29A. Bazı varlıkların geri kazanılabilecek tutarının defter değerinden daha yüksek olacağının muhtemel olduğuna ilişkin yeterli kanıt bulunması durumunda, gelecek dönemlerdeki muhtemel vergilendirilebilir kârların tahmini, geri kazanılabilecek tutarın defter değerini aşan kısmını içerebilir. Örneğin; bir varlığın gerçeğe uygun değeri üzerinden ölçülmesi durumunda, işletme bu varlığın defter değerinden daha yüksek bir değer üzerinden geri kazanılacağının muhtemel olduğu sonucuna varmak için yeterli kanıt olup olmadığını değerlendirir. Bu durum örneğin, işletmenin sabit oranlı bir borçlanma aracını elde tutması ve sözleşmeden kaynaklanan nakit akışlarını tahsil etmeyi beklemesi durumunda geçerli olabilir.” ç) 98E paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki 98F, 98G ve 98H paragrafları eklenmiştir. “98F. “-” 98G. “-” 98H. Gerçekleşmemiş Zararlara İlişkin Ertelenmiş Vergi Varlıklarının Finansal Tablolara Alınması (TMS 12’ye ilişkin değişiklikler) 29’uncu paragrafı değiştirmiş ve 27A, 29A paragrafları ile 26’ncı paragraftan sonra gelen örneği eklemiştir. Bu değişiklikler, 1 Ocak 2017 tarihinde veya sonrasında başlayan yıllık hesap dönemlerinde uygulanır. Erken uygulamaya izin verilmektedir. Erken uygulama halinde, bu husus dipnotlarda açıklanır. Bu değişiklikler TMS 8 Muhasebe Politikaları, Muhasebe Tahminlerinde Değişiklikler ve Hatalar uyarınca geriye dönük olarak uygulanır. Bununla birlikte, değişikliklerin ilk uygulamasında, karşılaştırılabilir en erken döneme ait özkaynağın açılış bakiyesindeki değişiklik, dağıtılmamış kârların açılış bakiyesinde (veya uygun olması durumunda özkaynağın başka bir bileşeninde) dağıtılmamış kârlar ve diğer özkaynak bileşenlerine dağıtılmadan finansal tablolara yansıtılabilir. Bu durumda, söz konusu husus dipnotlarda açıklanır.”
Bu tebliğe ulaşmak için tıklayınız. 80 No’lu Tebliğ;
- 28/10/2011 tarihli ve 28098 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İştiraklerdeki ve İş Ortaklıklarındaki Yatırımlara İlişkin Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 28) Hakkında Tebliğ (Sıra No: 215)’in ekinde yer alan “Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 28) İştiraklerdeki ve İş Ortaklıklarındaki Yatırımlar” Standardının; a) 18 inci paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “18. İştirakteki veya iş ortaklığındaki yatırım, bir girişim sermayesi kuruluşu veya fon, yatırım ortaklığı ve yatırım amaçlı sigorta fonlarını kapsayan benzeri işletmeler yoluyla dolaylı olarak ya da bu işletmelerce doğrudan elde tutuluyorsa, işletme bu yatırımı TFRS 9 uyarınca gerçeğe uygun değer farkı kâr veya zarara yansıtılan olarak ölçmeyi seçebilir. İşletme bu seçimi, iştirak veya iş ortaklığı ilk defa finansal tablolara alınırken her iştirak veya iş ortaklığı için ayrı ayrı yapar.” b) 36A paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “36A. 36’ncı paragrafta yer alan hükme bağlı kalınmaksızın, kendisi yatırım işletmesi olmayan bir işletmenin yatırım işletmesi olan bir iştirak ya da iş ortaklığında payı varsa, işletme özkaynak yöntemini uygularken, yatırım işletmesi iştiraki veya iş ortaklığı tarafından bunların bağlı ortaklıklarındaki paylarına uygulanan gerçeğe uygun değer yöntemini uygulamaya devam etmeyi seçebilir. Bu seçim her bir yatırım işletmesi iştiraki veya iş ortaklığı için (a) yatırım işletmesi iştirakinin veya iş ortaklığının ilk defa finansal tablolara alındığı, (b) iştirak veya iş ortaklığının bir yatırım işletmesi haline geldiği ve (c) yatırım işletmesi iştiraki veya iş ortaklığı ilk defa ana ortaklık haline geldiği tarihten sonra ayrı ayrı yapılır.” c) 45C paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “45C. Yatırımcı ile İştirak veya İş Ortaklığı Arasındaki Varlık Satışları veya Ayni Sermaye Katkıları (TFRS 10 ve TMS 28’e ilişkin değişiklikler) 28 ve 30’uncu paragrafları değiştirmiş ve 31A-31B paragraflarını eklemiştir. Bu değişiklikler, Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu (KGK) tarafından belirlenecek bir tarihte ve bu tarihten sonra başlayan yıllık hesap dönemlerinde gerçekleşen varlık satışlarına veya varlık şeklindeki sermaye katkılarına ileriye yönelik olarak uygulanır. Erken uygulamaya izin verilmektedir. Söz konusu değişikliklerin erken uygulanması halinde bu husus dipnotlarda açıklanır.” ç) 45D paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki 45E paragrafı eklenmiştir. “45E. 2014-2016 Dönemine İlişkin Yıllık İyileştirmeler değişikliğiyle 18 ve 36A paragrafları değiştirilmiştir. Bu değişiklikler 1 Ocak 2018 tarihinde veya sonrasında başlayan yıllık hesap dönemlerinde TMS 8 uyarınca geçmişe dönük olarak uygulanır. Erken uygulamaya izin verilmektedir. Söz konusu değişikliklerin erken uygulanması durumunda, bu husus dipnotlarda açıklanır.”
Bu tebliğe ulaşmak için tıklayınız. 81 No’lu Tebliğ;
- 17/3/2006 tarihli ve 26111 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yatırım Amaçlı Gayrimenkullere İlişkin Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 40) Hakkında Tebliğ (Sıra No: 27)’nin ekinde yer alan “Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 40) Yatırım Amaçlı Gayrimenkuller” Standardının; a) 57 ve 58 inci paragrafları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “57. İşletme bir gayrimenkulü, yatırım amaçlı gayrimenkul sınıfına veya bu sınıftan diğer bir sınıfa sadece ve sadece kullanımında bir değişiklik olduğu zaman transfer eder. Kullanım değişikliği, gayrimenkul yatırım amaçlı gayrimenkul tanımını karşıladığında ya da karşılaması son bulduğunda ve kullanım değişikliğine ilişkin bir kanıt mevcut olduğunda ortaya çıkar. Gayrimenkulün kullanımına ilişkin yönetimin niyetindeki bir değişiklik, tek başına kullanım değişikliğine ilişkin kanıt sağlamaz. Kullanım değişikliğinin kanıtlarına ilişkin örneklere aşağıda yer verilmiştir: (a) Yatırım amaçlı gayrimenkulden sahibi tarafından kullanılan gayrimenkule transfer için sahibi tarafından kullanılmaya ya da sahibi tarafından kullanılmak amacıyla geliştirilmeye başlanması, (b) Yatırım amaçlı gayrimenkulden stoklara transfer için satış amacıyla geliştirilmeye başlanması, (c) Sahibi tarafından kullanılan gayrimenkulden yatırım amaçlı gayrimenkule transfer için sahibi tarafından kullanılmasına son verilmesi ve (d) Stoklardan yatırım amaçlı gayrimenkullere transfer için diğer bir tarafla yapılan geleneksel kiralama sözleşmesinin başlaması. (e) [Silinmiştir]
Bu tebliğe ulaşmak için tıklayınız. 83 No’lu Tebliğ; 18 Aralık 2017 gün ve 30274 sayılı Resmi Gazete’de 83 nolu Türkiye Muhasebe Standardı Tebliği yayınlanmıştır. Bu tebliğ ile ilgili bilgiler aşağıdadır;
İştiraklerdeki ve İş Ortaklıklarındaki Yatırımlara İlişkin Türkiye Muhasebe Standardı (TMS 28) Hakkında Tebliğ Sıra No: 215’in ekinde yer alan “Türkiye Muhasebe Standardı 28 (TMS 28) İştiraklerdeki ve İş Ortaklıklarındaki Yatırımlar” Standardının;
a) 14 üncü paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraf eklenmiştir.
“14A İşletme, özkaynak yönteminin uygulanmadığı iştirak ya da iş ortaklığındaki diğer finansal araçlara da TFRS 9’u uygular. Bunlar, özü itibarıyla işletmenin iştiraki ya da iş ortaklığındaki net yatırımının bir parçasını oluşturan uzun vadeli payları da (bakınız: 38’inci paragraf) kapsar. İşletme, bu tür uzun vadeli paylara bu Standardın 38’inci paragrafı ile 40-43’üncü paragraflarını uygulamadan önce TFRS 9’u uygular. İşletme, bu Standardın uygulanmasından kaynaklanan uzun vadeli payların defter değerine ilişkin düzeltmeleri TFRS 9’u uygularken dikkate almaz.”
b) 41 inci paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“41 [Silinmiştir]”
c) 45E paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar eklenmiştir.
“45F “-”
45G İştirak ve İş Ortaklıklarındaki Uzun Vadeli Paylar değişikliği, 14A paragrafını eklemiş ve 41’inci paragrafı silmiştir. Söz konusu değişiklikler, 45H – 45K paragraflarında belirtilen durumlar dışında, 1 Ocak 2019’da veya sonrasında başlayan yıllık hesap dönemlerinde TMS 8 uyarınca geriye dönük olarak uygulanır. Erken uygulamaya izin verilmektedir. Söz konusu değişikliklerin erken uygulanması durumunda, bu husus dipnotlarda açıklanır.
45H 45G paragrafındaki değişiklikleri ilk kez uygulayan işletmenin TFRS 9’u da ilk kez uygulaması durumunda, 14A paragrafında tanımlanan uzun vadeli paylara TFRS 9’da yer alan geçiş hükümleri uygulanır.
45I TFRS 9’u ilk kez uyguladıktan sonra 45G paragrafındaki değişiklikleri ilk kez uygulayan işletme, uzun vadeli paylara, 14A paragrafında düzenlenen hükümleri uygulaması için gerekli olan TFRS 9 geçiş hükümlerini uygular. Bu amaçla, TFRS 9’da ilk uygulama tarihine yapılan atıflar, değişikliklerin ilk kez uygulandığı (değişikliklerin ilk uygulama tarihi) yıllık raporlama döneminin başlangıcına yapılmış sayılır. İşletme, değişiklikleri yansıtmak için önceki dönemleri yeniden düzenlemek zorunda değildir. Önceki dönemler yalnızca bu değişikliklerin sonraki dönemlere ilişkin durumlar dikkate alınmaksızın yeniden düzenlenmesinin mümkün olması durumunda, TMS 8 uyarınca geriye dönük olarak yeniden düzenlenir.
45J 45G’de yer alan değişikliklerin ilk uygulamasında, TFRS 4 Sigorta Sözleşmeleri uyarınca TFRS 9’a ilişkin geçici muafiyetten yararlanan işletme, söz konusu değişikliklerin uygulamasını yansıtmak için önceki dönemleri yeniden düzenlemek zorunda değildir. Önceki dönemler yalnızca bu değişikliklerin sonraki dönemlere ilişkin durumlar dikkate alınmaksızın yeniden düzenlenmesinin mümkün olması durumunda, TMS 8 uyarınca geriye dönük olarak yeniden düzenlenir.
45K 45I ve 45J paragraflarını uygulayarak önceki dönemleri yeniden düzenlemeyen işletme, değişikliklerin ilk uygulama tarihinde:
(a) 14A paragrafında belirtilen uzun vadeli payların o tarih itibarıyla önceki defter değeri ve
(b) Söz konusu uzun vadeli payların o tarih itibarıyla defter değeri
arasındaki farkı dağıtılmamış kârların (ya da uygun olması durumunda, başka bir özkaynak kaleminin) açılış bakiyesinde finansal tablolarına yansıtır.”
Bu tebliğe ulaşmak için tıklayınız.
İştiraklerdeki ve İş Ortaklıklarındaki Yatırımlar (TMS28) standardına ulaşma için tıklayınız.